Mijn verhaal, wel... mijn naam is Liesbet en in oktober 2012 werd ik ongepland zwanger. De omstandigheden deden me kiezen voor abortus. Ik schreef een brief naar mezelf en ging door met mijn leven. Maar bij elke stap die ik zette struikelde ik. Tot de dag dat ik de durf had naar de steen, de knoop op mijn pad te kijken.

​

De pijn, he verdriet, de schaamte, de kwaadheid, schuld en zoveel meer hadden mijn leven overgenomen. Ik overleefde, was op de vlucht. Op de vlucht voor mezelf.

Uiteindelijk kon ik niet anders dan ernaar kijken, beetje bij beetje toe te laten hoe ik me voelde. Traumawerk kwam op mijn pad en daarmee ook weer een beetje licht.

In 2016 richte ik mijn eigen praktijk op na jaren gewerkt te hebben in recruitment en HR. Ik wist al langer dat ik daar mijn ei niet kwijt kon. En sinds de abortus is het voor mij ook veel moeilijker dingen vol te houden die niet bij me passen, die wringen, waar ik het nut niet van inzie, die me niet doen groeien, een meerwaarde zijn voor niet enkel mezelf maar zoveel anderen.

Bijdragen aan ‘worldpeace’. Want peace begint bij jezelf accepteren en je kwetsuren verwerken.

​